گاه گاهی به دیدارم تو بیا

که دلم پوسیده است

 زین همه تنهائی

 چون به این پی برده است

گر نیائی تو به دیدار دلم

بی گمان او مرده است

 سنگ سر راه

توئی آن کوه بلند

منم سنگ سر راه

خورده تیپا زبشر

رفته از چشم خدا

**********

منم آن عاشق کوه

شده از کوه رها

قلوه سنگی کوچک

مانده از کوه جدا

*********

فرصتی نیست که نیست

تاکشم فریادی

کشته تقدیرم

نیست هیچ آزادی

**********

انتخاب من نیست

اینچنین  پا خوردن

کاش با من میبود 

انتخاب مردن

     همراه من بیا

       همراه من بیا  تا انتهای شب

تا سوزش هراس تا جان رسد به لب

همراه من بیا  خاموش و نکته سنج

شاید ترا رسد شیرین تر از رطب

 تو نمیدونی چرا ؟

دل من باز بیقراره ، تو نمیدونی چرا ؟

دوباره در انتظاره ، تو نمیدونی چرا ؟

هرچی میگم  دلکم ، اون رفته دنبال دلش

طفلکی باور نداره ، تو نمیدونی چرا ؟

راست ومستقیم به چشمان زل زد وگفت : بدون هیچ شک وشبهه

تو دیوانه ای هستی زنجیری که می بایست همیشه در قل وزنجیر

باشی . به نظرشما من در جواب این دختر خوشگل که روبرویم

ایستاده است چه باید بگویم ؟ به نظر شما به او بگویم : دیوانه خودت هستی

و هفتاد پشتت ؟ آیا اگر چنین جوابی به او بدهم همه مشگلات فی مابین

حل خواهد شد . اگر جواب ندهم چه خواهد شد ؟ آیا وی تصور نخواهد کرد

همواره قادر است بامن به همین زبان سخن بگوید ؟ اگر شما جای من بودید

چکار می کردید ؟